Lang geleden dat ik nog eens op TV was

Vorige vrijdag was de mediacommissie van het Vlaams Parlement op uitnodiging van de nieuwe VRT-baas Paul Lembrechts te gast bij de live-uitzending van 'Culture Club' op Canvas. Vijf commissieleden gingen erop in, drie van N-VA (Marius Meremans, Kathleen Krekels en mezelf). Zeg nu nog eens dat N-VA geen oog heeft voor cultuur.

Met de uitnodiging wilde Paul Lembrechts de cultuurstrategie van de publieke omroep toelichten. Met Chantal Pattyn heeft de VRT sinds kort immers een cultuurmanager in dienst.

Van Chantal kregen we te horen dat de VRT al erg veel doet voor cultuur, en de omroep zich met reden de belangrijkste cultuurverspreider van Vlaanderen mag noemen. Ik ben blij dat die opdracht blijvend ernstig genomen wordt in de nieuwe visie.

Hoewel ‘nieuwe’ visie? Ik had de indruk dat de vernieuwing vooral zit in werkprocessen aan de Reyerslaan, waar over de verschillende outlets (radio, televisie, online) en redacties heen nauwer samengewerkt zal worden om Vlamingen te bedienen met cultuur. Dat is geen verwijt, verre van. Revolutionaire nieuwe inzichten had ik niet verwacht en zijn op de keper beschouwd ook niet nodig. 'Tene Quod Bene' ('Behoud Wat Goed Is'), en tegelijk verbeteren en vernieuwen waar nodig.

De VRT brengt cultuur in alle vormen en kleuren, in alle maten en gewichten, soms mondjesmaat (een dagelijks item in het Journaal op 1, een babbelgast op Radio 2 of MNM), maar ook soms ‘in your face’ (een zes uur durende Steve Reich-marathon op Klara). Het zijn allemaal deeltjes van een groter geheel.

Van de Reyerslaan weet ik: het talent is er, de wil is er, nu alleen nog realistische verwachtingen. Een programma als 'Culture Club' beoordeel je anno 2016 niet enkel aan de hand van kijkcijfers op TV, maar ook op de reacties die het losmaakt op sociale media, en op de dynamiek die het genereert in museum/concertbezoek, boekenverkoop, enz.  Kortom; de VRT die een dienende rol speelt in Vlaanderen, en als instrument om aan cultuureducatie te doen.

Maar mijn vertrouwen hebben ze aan de Reyerslaan.  Het is tenslotte het Huis van Vertrouwen, niet?