Verenigingsleven 2.0

Enkele dagen geleden was ik op bezoek in de Roma in Antwerpen, de cultuurtempel die ondertussen een begrip is in heel Vlaanderen.

Danielle Dierickx had me uitgenodigd, ze is Paul Schyvens opgevolgd als coördinator. Dat zijn grote schoenen om te vullen en ik wens haar dan ook alle succes. Paul was immers niet alleen de leider, maar ook de bezieler van de Roma. Binnenkort gaat hij met welverdiend pensioen en met een dosis geluk in zijn hoofd, zoals hij het mooi verwoordde. Zijn borstbeeld staat bij leven en welzijn al in de hoofdingang van de zaal.

Danielle, Paul en ik hadden een interessant gesprek over de werking van de Roma en de uitdagingen waar de vzw voor staat.  Zo wordt de infrastructuur van de zaal continu aangepast en verbeterd.  Elke aanpassing is een moeilijke maar geslaagde evenwichtsoefening tussen erfgoedzorg en duurzame, moderne technologie. Resultaat is een zaal met een ziel, die bezoekers en artiesten toch het comfort geeft waar ze anno 2018 recht op hebben.

Over de werking van de Roma is al veel inkt gevloeid, vooral over het feit dat Paul en Danielle kunnen terugvallen op een groot aantal enthousiaste en betrokken vrijwilligers. Mooi is ook dat er niet alleen voldoende nieuwe in- maar ook doorstroming van vrijwilligers is. Die laatsten kunnen hun ‘Roma-ervaring’ meenemen naar de arbeidsmarkt.

De belangstelling van de buitenwereld voor de zaal blijft trouwens groot, want ook al was het maandagmiddag, het gonsde er als een bijenkorf door de rondleidingen. 

Dat een bottom up-initiatief zoals de Roma inspirerend werkt, blijkt uit soortgelijke initiatieven die de kop opsteken in Antwerpen. Zo zijn buurtbioscoop ‘National’ in de Seefhoek, de Theatergarage in Borgerhout en de Nieuwe Vrede in Berchem stuk voor stuk exponenten van verenigingsleven 2.0.