Over Merkel, Erdogan en mijn parlementaire medewerker

Gisterenavond woonde ik in Lier een lezing bij van mijn medewerker en voormalige VRT-correspondent Dirk Vermeiren, die 12 jaar in Istanbul woonde. Hij was een bevoorrecht getuige van hoe Tayyip Erdogan en diens partij aan de macht is gekomen, en zich in de loop der jaren ontwikkelde tot het autoritaire, reactionaire regime zoals we dat nu kennen. 

Nog geen dag later krijgen Dirk's woorden extra gewicht. Als ik lees dat Angela Merkel de toestemming geeft om een vooronderzoek te laten starten naar vervolging van een Duitse komiek die Erdogan in een gedichtje op televisie beledigd zou hebben, dan vrees ik dat we vanuit Europa een verkeerd signaal geven. Je kan het proza van Jan Böhmermann onnozel, smakeloos en nodeloos provocerend vinden. Maar vervolgen? 

Zoals Dirk al zei in zijn lezing: dit soort voorvallen speelt Erdogan precies in de hand. Hij en zijn regime hebben nood aan vijandbeelden. Europa plukt daar nu de zure vruchten van, net als de democratische krachten in Turkije die onze steun meer dan ooit nodig hebben.