Klara & co

In de commissie Media vond vorige week een hoorzitting plaats over de samenwerking tussen de VRT en de culturele sector. Een erg belangrijk thema, dat mij na aan het hart gaat.

In een ideaal scenario versterken de publieke omroep en de Vlaamse cultuurwereld elkaar. Maar ik hink in zo’n hoorzitting zo’n beetje op twee gedachten. Of misschien zelfs op drie.

Aan de ene kant ben ik voormalig medewerker van de VRT, met een verleden bij KLARA, het culturele vlaggenschip van de omroep. Ik ben bovendien een actieve cultuurconsument, pik zoveel mogelijk mee uit het rijke Vlaamse cultuurleven. Maar tegelijk moet ik ook mijn verantwoordelijkheid nemen als parlementslid. Dit betekent dat ik de situatie langs alle zijden moet bekijken, en mijn werk moet doen binnen de contouren van het regeerakkoord, waarvan cultuur en media slechts 1 deeltje van de puzzel is.

Kort geschetst maakte ik in mijn tussenkomst de volgende punten:
- De VRT moet niet bang zijn te investeren in expertise. De natuurlijke uitstroom van personeel resulteert in verlies aan kennis.
- De VRT mag meer ambiëren dan enkel de rol van verslaggever van cultuur. Er was een tijd dat de omroep zelf ook producent was.
- Bovenstaande punten gecombineerd: de VRT als producent van expertise mag ook meer uit de verf komen. De know how die er vroeger was, is afgebouwd, terwijl die de cultuurwereld van dienst kan zijn.
- Durft de VRT nog verdiepend te zijn? Moet alles jong en hip zijn?
- Doet de VRT genoeg aan archivering? Waar zit ons collectieve geheugen?
- Is er genoeg doorstroming binnen de verschillende media aan de Reyerslaan?
- De VRT werkt goed samen met de onderwijswereld (via VIAA). Is een driehoekje VRT - onderwijswereld - cultuursector niet denkbaar?

Het volledige verslag van de hoorzitting vind je hier, met ook de letterlijke weergave van mijn tussenkomst in tekst en beeld.